هميشه فصل دلم پاييز است ، طلوعش بس دلگير و غروبش هميشه طوفانى ست

تو دریایی و من موجی اسیرم، که میخواهم در آغوشت بمیرم . بیا دریای من آغوش برکش، نمی خواهم جدا از تو بمیرم

صبر کردن دردناک تر است و فراموش کردن دردناکتر اما از این دو دردناکتر این است که صبر کنم یا فراموش

روز مرگم، هركه شيون كند ازدور و برم دوركنيد ، همه را مست و خراب از می انگوركنيد،مزدغسال مرا سير شرابش بدهيد ، مست مست ازهمه جا حال خرابش بدهيد، بر مزارم نگذاريد بيايد واعظ ،پير ميخانه بخواند

 _____sarya.loxblog.com_______

آسمان باد یگران صاف است و با ما ابر دارد
می شود روزی صاف با ما اما صبر دارد

 _____sarya.loxblog.com_______

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم
از آتش دوزخ نهراسیدیم که آن شب
ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

 _____sarya.loxblog.com_______

تصميم گرفتم آنقدر كم ياب شوم تا دلي برايم تنگ شود. ولي افسوس فراموش شدم .

 _____sarya.loxblog.com_______

دل ناله کند از من ، من ناله کنم از دل ، یارب تو قضاوت کن دیوانه منم یا دل . . . ؟

 _____sarya.loxblog.com_______

زندگی کردن من مردن تدریجی بود هرچه جان کند تنم عمر حسابش کردند